кі́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кі́ў | ківы́ | |
| кі́ва | ківо́ў | |
| кі́ву | ківа́м | |
| кі́ў | ківы́ | |
| кі́вам | ківа́мі | |
| кі́ве | ківа́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннікіўко́м
прыслоўе
| кіўко́м | - | - |
Крыніцы:
кіўну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| кіўну́ся | кіўнё́мся | |
| кіўне́шся | кіўняце́ся | |
| кіўне́цца | кіўну́цца | |
| Прошлы час | ||
| кіўну́ўся | кіўну́ліся | |
| кіўну́лася | ||
| кіўну́лася | ||
| Загадны лад | ||
| кіўні́ся | кіўні́цеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кіўну́ўшыся | ||
Крыніцы:
кіўну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| кіўну́ | кіўнё́м | |
| кіўне́ш | кіўняце́ | |
| кіўне́ | кіўну́ць | |
| Прошлы час | ||
| кіўну́ў | кіўну́лі | |
| кіўну́ла | ||
| кіўну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| кіўні́ | кіўні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кіўну́ўшы | ||
Крыніцы: