кі́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кі́ч | |
кі́ча | |
кі́чу | |
кі́ч | |
кі́чам | |
кі́чы |
Крыніцы:
кі́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кі́ч | |
кі́ча | |
кі́чу | |
кі́ч | |
кі́чам | |
кі́чы |
Крыніцы:
кі́чавы
прыметнік, адносны
кі́чавы | кі́чавая | кі́чавае | кі́чавыя | |
кі́чавага | кі́чавай кі́чавае |
кі́чавага | кі́чавых | |
кі́чаваму | кі́чавай | кі́чаваму | кі́чавым | |
кі́чавы | кі́чавую | кі́чавае | кі́чавыя | |
кі́чавым | кі́чавай кі́чаваю |
кі́чавым | кі́чавымі | |
кі́чавым | кі́чавай | кі́чавым | кі́чавых |
Крыніцы:
кі́чка
‘галаўны ўбор’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кі́чка | кі́чкі | |
кі́чкі | кі́чак | |
кі́чцы | кі́чкам | |
кі́чку | кі́чкі | |
кі́чкай кі́чкаю |
кі́чкамі | |
кі́чцы | кі́чках |
Крыніцы:
Кі́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Кі́чына | |
Кі́чына | |
Кі́чыну | |
Кі́чына | |
Кі́чынам | |
Кі́чыне |