кі́чка

‘галаўны ўбор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́чка кі́чкі
Р. кі́чкі кі́чак
Д. кі́чцы кі́чкам
В. кі́чку кі́чкі
Т. кі́чкай
кі́чкаю		 кі́чкамі
М. кі́чцы кі́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)