кіўну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
кіўну́ся | кіўнё́мся | |
кіўне́шся | кіўняце́ся | |
кіўне́цца | кіўну́цца | |
Прошлы час | ||
кіўну́ўся | кіўну́ліся | |
кіўну́лася | ||
кіўну́лася | ||
Загадны лад | ||
кіўні́ся | кіўні́цеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
кіўну́ўшыся |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)