кіўну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
кіўну́ | кіўнё́м | |
кіўне́ш | кіўняце́ | |
кіўне́ | кіўну́ць | |
Прошлы час | ||
кіўну́ў | кіўну́лі | |
кіўну́ла | ||
кіўну́ла | ||
Загадны лад | ||
кіўні́ | кіўні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
кіўну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)