кіпары́савыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
кіпары́савыя | |
кіпары́савых | |
кіпары́савым | |
кіпары́савыя | |
кіпары́савымі | |
кіпары́савых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)