кіро́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| кіро́ўца | кіро́ўцы | |
| кіро́ўцы | кіро́ўцаў | |
| кіро́ўцу | кіро́ўцам | |
| кіро́ўцу | кіро́ўцаў | |
| кіро́ўцам | кіро́ўцамі | |
| кіро́ўцу | кіро́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)