кіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кіро́ўшчык | кіро́ўшчыкі | |
| кіро́ўшчыка | кіро́ўшчыкаў | |
| кіро́ўшчыку | кіро́ўшчыкам | |
| кіро́ўшчыка | кіро́ўшчыкаў | |
| кіро́ўшчыкам | кіро́ўшчыкамі | |
| кіро́ўшчыку | кіро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)