кі́рпа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кі́рпа | кі́рпы | |
| кі́рпы | кі́рп кі́рпаў |
|
| кі́рпе | кі́рпам | |
| кі́рпу | кі́рпы | |
| кі́рпай кі́рпаю |
кі́рпамі | |
| кі́рпе | кі́рпах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)