кі́рпа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́рпа кі́рпы
Р. кі́рпы кі́рп
кі́рпаў
Д. кі́рпе кі́рпам
В. кі́рпу кі́рпы
Т. кі́рпай
кі́рпаю		 кі́рпамі
М. кі́рпе кі́рпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)