засталява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
засталю́юся |
засталю́емся |
2-я ас. |
засталю́ешся |
засталю́ецеся |
3-я ас. |
засталю́ецца |
засталю́юцца |
Прошлы час |
м. |
засталява́ўся |
засталява́ліся |
ж. |
засталява́лася |
н. |
засталява́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
засталю́йся |
засталю́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
засталява́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
застана́ўлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
застана́ўліваюся |
застана́ўліваемся |
2-я ас. |
застана́ўліваешся |
застана́ўліваецеся |
3-я ас. |
застана́ўліваецца |
застана́ўліваюцца |
Прошлы час |
м. |
застана́ўліваўся |
застана́ўліваліся |
ж. |
застана́ўлівалася |
н. |
застана́ўлівалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
застана́ўлівайся |
застана́ўлівайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
застана́ўліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
застанаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
застанаўля́юся |
застанаўля́емся |
2-я ас. |
застанаўля́ешся |
застанаўля́ецеся |
3-я ас. |
застанаўля́ецца |
застанаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
застанаўля́ўся |
застанаўля́ліся |
ж. |
застанаўля́лася |
н. |
застанаўля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
застанаўля́йся |
застанаўля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
застанаўля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
застано́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
застано́ўка |
застано́ўкі |
Р. |
застано́ўкі |
застано́вак |
Д. |
застано́ўцы |
застано́ўкам |
В. |
застано́ўку |
застано́ўкі |
Т. |
застано́ўкай застано́ўкаю |
застано́ўкамі |
М. |
застано́ўцы |
застано́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
застано́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
застано́ўлены |
застано́ўленая |
застано́ўленае |
застано́ўленыя |
Р. |
застано́ўленага |
застано́ўленай застано́ўленае |
застано́ўленага |
застано́ўленых |
Д. |
застано́ўленаму |
застано́ўленай |
застано́ўленаму |
застано́ўленым |
В. |
застано́ўлены (неадуш.) застано́ўленага (адуш.) |
застано́ўленую |
застано́ўленае |
застано́ўленыя (неадуш.) застано́ўленых (адуш.) |
Т. |
застано́ўленым |
застано́ўленай застано́ўленаю |
застано́ўленым |
застано́ўленымі |
М. |
застано́ўленым |
застано́ўленай |
застано́ўленым |
застано́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
заста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заста́ны |
заста́ная |
заста́нае |
заста́ныя |
Р. |
заста́нага |
заста́най заста́нае |
заста́нага |
заста́ных |
Д. |
заста́наму |
заста́най |
заста́наму |
заста́ным |
В. |
заста́ны (неадуш.) заста́нага (адуш.) |
заста́ную |
заста́нае |
заста́ныя (неадуш.) заста́ных (адуш.) |
Т. |
заста́ным |
заста́най заста́наю |
заста́ным |
заста́нымі |
М. |
заста́ным |
заста́най |
заста́ным |
заста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
заста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заста́ны |
заста́ная |
заста́нае |
заста́ныя |
Р. |
заста́нага |
заста́най заста́нае |
заста́нага |
заста́ных |
Д. |
заста́наму |
заста́най |
заста́наму |
заста́ным |
В. |
заста́ны (неадуш.) заста́нага (адуш.) |
заста́ную |
заста́нае |
заста́ныя (неадуш.) заста́ных (адуш.) |
Т. |
заста́ным |
заста́най заста́наю |
заста́ным |
заста́нымі |
М. |
заста́ным |
заста́най |
заста́ным |
заста́ных |
Кароткая форма: заста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
застапо́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
застапо́рванне |
Р. |
застапо́рвання |
Д. |
застапо́рванню |
В. |
застапо́рванне |
Т. |
застапо́рваннем |
М. |
застапо́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
застапо́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
застапо́рваецца |
застапо́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
застапо́рваўся |
застапо́рваліся |
ж. |
застапо́рвалася |
н. |
застапо́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
застапо́рваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
застапо́рваю |
застапо́рваем |
2-я ас. |
застапо́рваеш |
застапо́рваеце |
3-я ас. |
застапо́рвае |
застапо́рваюць |
Прошлы час |
м. |
застапо́рваў |
застапо́рвалі |
ж. |
застапо́рвала |
н. |
застапо́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
застапо́рвай |
застапо́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
застапо́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.