душы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
душу́ся |
ду́шымся |
2-я ас. |
ду́шышся |
ду́шыцеся |
3-я ас. |
ду́шыцца |
ду́шацца |
Прошлы час |
м. |
душы́ўся |
душы́ліся |
ж. |
душы́лася |
н. |
душы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
душы́ся |
душы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ду́шачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
душы́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
душу́ |
ду́шым |
2-я ас. |
ду́шыш |
ду́шыце |
3-я ас. |
ду́шыць |
ду́шаць |
Прошлы час |
м. |
душы́ў |
душы́лі |
ж. |
душы́ла |
н. |
душы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
душы́ |
душы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ду́шачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
душэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
душэ́нне |
Р. |
душэ́ння |
Д. |
душэ́нню |
В. |
душэ́нне |
Т. |
душэ́ннем |
М. |
душэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
душэ́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
душэ́ўна |
душэ́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
душэ́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
душэ́ўнасць |
Р. |
душэ́ўнасці |
Д. |
душэ́ўнасці |
В. |
душэ́ўнасць |
Т. |
душэ́ўнасцю |
М. |
душэ́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
душэ́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
душэ́ўны |
душэ́ўная |
душэ́ўнае |
душэ́ўныя |
Р. |
душэ́ўнага |
душэ́ўнай душэ́ўнае |
душэ́ўнага |
душэ́ўных |
Д. |
душэ́ўнаму |
душэ́ўнай |
душэ́ўнаму |
душэ́ўным |
В. |
душэ́ўны (неадуш.) душэ́ўнага (адуш.) |
душэ́ўную |
душэ́ўнае |
душэ́ўныя (неадуш.) душэ́ўных (адуш.) |
Т. |
душэ́ўным |
душэ́ўнай душэ́ўнаю |
душэ́ўным |
душэ́ўнымі |
М. |
душэ́ўным |
душэ́ўнай |
душэ́ўным |
душэ́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
душэ́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
душэ́ўны |
душэ́ўная |
душэ́ўнае |
душэ́ўныя |
Р. |
душэ́ўнага |
душэ́ўнай душэ́ўнае |
душэ́ўнага |
душэ́ўных |
Д. |
душэ́ўнаму |
душэ́ўнай |
душэ́ўнаму |
душэ́ўным |
В. |
душэ́ўны (неадуш.) душэ́ўнага (адуш.) |
душэ́ўную |
душэ́ўнае |
душэ́ўныя (неадуш.) душэ́ўных (адуш.) |
Т. |
душэ́ўным |
душэ́ўнай душэ́ўнаю |
душэ́ўным |
душэ́ўнымі |
М. |
душэ́ўным |
душэ́ўнай |
душэ́ўным |
душэ́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дуэлі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дуэлі́ст |
дуэлі́сты |
Р. |
дуэлі́ста |
дуэлі́стаў |
Д. |
дуэлі́сту |
дуэлі́стам |
В. |
дуэлі́ста |
дуэлі́стаў |
Т. |
дуэлі́стам |
дуэлі́стамі |
М. |
дуэлі́сце |
дуэлі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дуэ́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дуэ́ль |
дуэ́лі |
Р. |
дуэ́лі |
дуэ́лей дуэ́ляў |
Д. |
дуэ́лі |
дуэ́лям |
В. |
дуэ́ль |
дуэ́лі |
Т. |
дуэ́ллю |
дуэ́лямі |
М. |
дуэ́лі |
дуэ́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.