дуэлі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуэлі́ст дуэлі́сты
Р. дуэлі́ста дуэлі́стаў
Д. дуэлі́сту дуэлі́стам
В. дуэлі́ста дуэлі́стаў
Т. дуэлі́стам дуэлі́стамі
М. дуэлі́сце дуэлі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)