вінагра́дарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вінагра́дарскі |
вінагра́дарская |
вінагра́дарскае |
вінагра́дарскія |
| Р. |
вінагра́дарскага |
вінагра́дарскай
вінагра́дарскае |
вінагра́дарскага |
вінагра́дарскіх |
| Д. |
вінагра́дарскаму |
вінагра́дарскай |
вінагра́дарскаму |
вінагра́дарскім |
| В. |
вінагра́дарскі (неадуш.)
вінагра́дарскага (адуш.) |
вінагра́дарскую |
вінагра́дарскае |
вінагра́дарскія (неадуш.)
вінагра́дарскіх (адуш.) |
| Т. |
вінагра́дарскім |
вінагра́дарскай
вінагра́дарскаю |
вінагра́дарскім |
вінагра́дарскімі |
| М. |
вінагра́дарскім |
вінагра́дарскай |
вінагра́дарскім |
вінагра́дарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вінагра́дарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вінагра́дарства |
| Р. |
вінагра́дарства |
| Д. |
вінагра́дарству |
| В. |
вінагра́дарства |
| Т. |
вінагра́дарствам |
| М. |
вінагра́дарстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вінаградатэрапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вінаградатэрапі́я |
| Р. |
вінаградатэрапі́і |
| Д. |
вінаградатэрапі́і |
| В. |
вінаградатэрапі́ю |
| Т. |
вінаградатэрапі́яй
вінаградатэрапі́яю |
| М. |
вінаградатэрапі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
Вінагра́даўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Вінагра́даўка |
| Р. |
Вінагра́даўкі |
| Д. |
Вінагра́даўцы |
| В. |
Вінагра́даўку |
| Т. |
Вінагра́даўкай
Вінагра́даўкаю |
| М. |
Вінагра́даўцы |
вінагра́дзіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вінагра́дзіна |
вінагра́дзіны |
| Р. |
вінагра́дзіны |
вінагра́дзін |
| Д. |
вінагра́дзіне |
вінагра́дзінам |
| В. |
вінагра́дзіну |
вінагра́дзіны |
| Т. |
вінагра́дзінай
вінагра́дзінаю |
вінагра́дзінамі |
| М. |
вінагра́дзіне |
вінагра́дзінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вінагра́дзінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вінагра́дзінка |
вінагра́дзінкі |
| Р. |
вінагра́дзінкі |
вінагра́дзінак |
| Д. |
вінагра́дзінцы |
вінагра́дзінкам |
| В. |
вінагра́дзінку |
вінагра́дзінкі |
| Т. |
вінагра́дзінкай
вінагра́дзінкаю |
вінагра́дзінкамі |
| М. |
вінагра́дзінцы |
вінагра́дзінках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
вінагра́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вінагра́днік |
вінагра́днікі |
| Р. |
вінагра́дніку |
вінагра́днікаў |
| Д. |
вінагра́дніку |
вінагра́днікам |
| В. |
вінагра́днік |
вінагра́днікі |
| Т. |
вінагра́днікам |
вінагра́днікамі |
| М. |
вінагра́дніку |
вінагра́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вінагра́днікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вінагра́днікавы |
вінагра́днікавая |
вінагра́днікавае |
вінагра́днікавыя |
| Р. |
вінагра́днікавага |
вінагра́днікавай
вінагра́днікавае |
вінагра́днікавага |
вінагра́днікавых |
| Д. |
вінагра́днікаваму |
вінагра́днікавай |
вінагра́днікаваму |
вінагра́днікавым |
| В. |
вінагра́днікавы (неадуш.)
вінагра́днікавага (адуш.) |
вінагра́днікавую |
вінагра́днікавае |
вінагра́днікавыя (неадуш.)
вінагра́днікавых (адуш.) |
| Т. |
вінагра́днікавым |
вінагра́днікавай
вінагра́днікаваю |
вінагра́днікавым |
вінагра́днікавымі |
| М. |
вінагра́днікавым |
вінагра́днікавай |
вінагра́днікавым |
вінагра́днікавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
вінагра́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вінагра́дны |
вінагра́дная |
вінагра́днае |
вінагра́дныя |
| Р. |
вінагра́днага |
вінагра́днай
вінагра́днае |
вінагра́днага |
вінагра́дных |
| Д. |
вінагра́днаму |
вінагра́днай |
вінагра́днаму |
вінагра́дным |
| В. |
вінагра́дны (неадуш.)
вінагра́днага (адуш.) |
вінагра́дную |
вінагра́днае |
вінагра́дныя (неадуш.)
вінагра́дных (адуш.) |
| Т. |
вінагра́дным |
вінагра́днай
вінагра́днаю |
вінагра́дным |
вінагра́днымі |
| М. |
вінагра́дным |
вінагра́днай |
вінагра́дным |
вінагра́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вінагра́дныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
вінагра́дныя |
| Р. |
вінагра́дных |
| Д. |
вінагра́дным |
| В. |
вінагра́дныя |
| Т. |
вінагра́днымі |
| М. |
вінагра́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.