вінагра́днікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінагра́днікавы вінагра́днікавая вінагра́днікавае вінагра́днікавыя
Р. вінагра́днікавага вінагра́днікавай
вінагра́днікавае		 вінагра́днікавага вінагра́днікавых
Д. вінагра́днікаваму вінагра́днікавай вінагра́днікаваму вінагра́днікавым
В. вінагра́днікавы (неадуш.)
вінагра́днікавага (адуш.)		 вінагра́днікавую вінагра́днікавае вінагра́днікавыя (неадуш.)
вінагра́днікавых (адуш.)
Т. вінагра́днікавым вінагра́днікавай
вінагра́днікаваю		 вінагра́днікавым вінагра́днікавымі
М. вінагра́днікавым вінагра́днікавай вінагра́днікавым вінагра́днікавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)