вінагра́дныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
вінагра́дныя | |
вінагра́дных | |
вінагра́дным | |
вінагра́дныя | |
вінагра́днымі | |
вінагра́дных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)