вінагра́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінагра́дны вінагра́дная вінагра́днае вінагра́дныя
Р. вінагра́днага вінагра́днай
вінагра́днае		 вінагра́днага вінагра́дных
Д. вінагра́днаму вінагра́днай вінагра́днаму вінагра́дным
В. вінагра́дны (неадуш.)
вінагра́днага (адуш.)		 вінагра́дную вінагра́днае вінагра́дныя (неадуш.)
вінагра́дных (адуш.)
Т. вінагра́дным вінагра́днай
вінагра́днаю		 вінагра́дным вінагра́днымі
М. вінагра́дным вінагра́днай вінагра́дным вінагра́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)