успатрэ́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
успатрэ́блены |
успатрэ́бленая |
успатрэ́бленае |
успатрэ́бленыя |
| Р. |
успатрэ́бленага |
успатрэ́бленай успатрэ́бленае |
успатрэ́бленага |
успатрэ́бленых |
| Д. |
успатрэ́бленаму |
успатрэ́бленай |
успатрэ́бленаму |
успатрэ́бленым |
| В. |
успатрэ́блены (неадуш.) успатрэ́бленага (адуш.) |
успатрэ́бленую |
успатрэ́бленае |
успатрэ́бленыя (неадуш.) успатрэ́бленых (адуш.) |
| Т. |
успатрэ́бленым |
успатрэ́бленай успатрэ́бленаю |
успатрэ́бленым |
успатрэ́бленымі |
| М. |
успатрэ́бленым |
успатрэ́бленай |
успатрэ́бленым |
успатрэ́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
успатрэ́блівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
успатрэ́бліваецца |
успатрэ́бліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
успатрэ́бліваўся |
успатрэ́бліваліся |
| ж. |
успатрэ́блівалася |
| н. |
успатрэ́блівалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
успатрэ́бліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
успаўза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
успаўза́нне |
| Р. |
успаўза́ння |
| Д. |
успаўза́нню |
| В. |
успаўза́нне |
| Т. |
успаўза́ннем |
| М. |
успаўза́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
успаўза́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успаўза́ю |
успаўза́ем |
| 2-я ас. |
успаўза́еш |
успаўза́еце |
| 3-я ас. |
успаўза́е |
успаўза́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успаўза́ў |
успаўза́лі |
| ж. |
успаўза́ла |
| н. |
успаўза́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успаўза́й |
успаўза́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
успаўза́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успаўзці́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успаўзу́ |
успаўзё́м |
| 2-я ас. |
успаўзе́ш |
успаўзяце́ |
| 3-я ас. |
успаўзе́ |
успаўзу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
успо́ўз |
успаўзлі́ |
| ж. |
успаўзла́ |
| н. |
успаўзло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успаўзі́ |
успаўзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успо́ўзшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успаце́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
успаце́ласць |
| Р. |
успаце́ласці |
| Д. |
успаце́ласці |
| В. |
успаце́ласць |
| Т. |
успаце́ласцю |
| М. |
успаце́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
успаце́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успаце́ю |
успаце́ем |
| 2-я ас. |
успаце́еш |
успаце́еце |
| 3-я ас. |
успаце́е |
успаце́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успаце́ў |
успаце́лі |
| ж. |
успаце́ла |
| н. |
успаце́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успаце́й |
успаце́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успаце́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успа́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
усплю́ся |
успі́мся |
| 2-я ас. |
успі́шся |
успіце́ся |
| 3-я ас. |
успі́цца |
успя́цца |
| Прошлы час |
| м. |
успа́ўся |
успа́ліся |
| ж. |
успа́лася |
| н. |
успа́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успа́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успеляска́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
успяле́шчацца |
успяле́шчуцца |
| Прошлы час |
| м. |
успеляска́ўся |
успеляска́ліся |
| ж. |
успеляска́лася |
| н. |
успеляска́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успеляска́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.