успаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успаўзу́ успаўзё́м
2-я ас. успаўзе́ш успаўзяце́
3-я ас. успаўзе́ успаўзу́ць
Прошлы час
м. успо́ўз успаўзлі́
ж. успаўзла́
н. успаўзло́
Загадны лад
2-я ас. успаўзі́ успаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час успо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)