успаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. успаўза́ю успаўза́ем
2-я ас. успаўза́еш успаўза́еце
3-я ас. успаўза́е успаўза́юць
Прошлы час
м. успаўза́ў успаўза́лі
ж. успаўза́ла
н. успаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. успаўза́й успаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час успаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)