дэкаці́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкаці́раваны |
дэкаці́раваная |
дэкаці́раванае |
дэкаці́раваныя |
| Р. |
дэкаці́раванага |
дэкаці́раванай дэкаці́раванае |
дэкаці́раванага |
дэкаці́раваных |
| Д. |
дэкаці́раванаму |
дэкаці́раванай |
дэкаці́раванаму |
дэкаці́раваным |
| В. |
дэкаці́раваны (неадуш.) дэкаці́раванага (адуш.) |
дэкаці́раваную |
дэкаці́раванае |
дэкаці́раваныя (неадуш.) дэкаці́раваных (адуш.) |
| Т. |
дэкаці́раваным |
дэкаці́раванай дэкаці́раванаю |
дэкаці́раваным |
дэкаці́раванымі |
| М. |
дэкаці́раваным |
дэкаці́раванай |
дэкаці́раваным |
дэкаці́раваных |
Кароткая форма: дэкаці́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэкаці́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкаці́раваны |
дэкаці́раваная |
дэкаці́раванае |
дэкаці́раваныя |
| Р. |
дэкаці́раванага |
дэкаці́раванай дэкаці́раванае |
дэкаці́раванага |
дэкаці́раваных |
| Д. |
дэкаці́раванаму |
дэкаці́раванай |
дэкаці́раванаму |
дэкаці́раваным |
| В. |
дэкаці́раваны (неадуш.) дэкаці́раванага (адуш.) |
дэкаці́раваную |
дэкаці́раванае |
дэкаці́раваныя (неадуш.) дэкаці́раваных (адуш.) |
| Т. |
дэкаці́раваным |
дэкаці́раванай дэкаці́раванаю |
дэкаці́раваным |
дэкаці́раванымі |
| М. |
дэкаці́раваным |
дэкаці́раванай |
дэкаці́раваным |
дэкаці́раваных |
Кароткая форма: дэкаці́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэкаці́равацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэкаці́руецца |
дэкаці́руюцца |
| Прошлы час |
| м. |
дэкаці́раваўся |
дэкаці́раваліся |
| ж. |
дэкаці́равалася |
| н. |
дэкаці́равалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэкаці́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэкаці́рую |
дэкаці́руем |
| 2-я ас. |
дэкаці́руеш |
дэкаці́руеце |
| 3-я ас. |
дэкаці́руе |
дэкаці́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дэкаці́раваў |
дэкаці́равалі |
| ж. |
дэкаці́равала |
| н. |
дэкаці́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэкаці́руй |
дэкаці́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэкаці́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкаці́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэкаці́рую |
дэкаці́руем |
| 2-я ас. |
дэкаці́руеш |
дэкаці́руеце |
| 3-я ас. |
дэкаці́руе |
дэкаці́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дэкаці́раваў |
дэкаці́равалі |
| ж. |
дэкаці́равала |
| н. |
дэкаці́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэкаці́руй |
дэкаці́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэкаці́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкаціро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкаціро́вачны |
дэкаціро́вачная |
дэкаціро́вачнае |
дэкаціро́вачныя |
| Р. |
дэкаціро́вачнага |
дэкаціро́вачнай дэкаціро́вачнае |
дэкаціро́вачнага |
дэкаціро́вачных |
| Д. |
дэкаціро́вачнаму |
дэкаціро́вачнай |
дэкаціро́вачнаму |
дэкаціро́вачным |
| В. |
дэкаціро́вачны (неадуш.) дэкаціро́вачнага (адуш.) |
дэкаціро́вачную |
дэкаціро́вачнае |
дэкаціро́вачныя (неадуш.) дэкаціро́вачных (адуш.) |
| Т. |
дэкаціро́вачным |
дэкаціро́вачнай дэкаціро́вачнаю |
дэкаціро́вачным |
дэкаціро́вачнымі |
| М. |
дэкаціро́вачным |
дэкаціро́вачнай |
дэкаціро́вачным |
дэкаціро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкаціро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэкаціро́ўка |
| Р. |
дэкаціро́ўкі |
| Д. |
дэкаціро́ўцы |
| В. |
дэкаціро́ўку |
| Т. |
дэкаціро́ўкай дэкаціро́ўкаю |
| М. |
дэкаціро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкаціро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэкаціро́ўшчык |
дэкаціро́ўшчыкі |
| Р. |
дэкаціро́ўшчыка |
дэкаціро́ўшчыкаў |
| Д. |
дэкаціро́ўшчыку |
дэкаціро́ўшчыкам |
| В. |
дэкаціро́ўшчыка |
дэкаціро́ўшчыкаў |
| Т. |
дэкаціро́ўшчыкам |
дэкаціро́ўшчыкамі |
| М. |
дэкаціро́ўшчыку |
дэкаціро́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэкаціро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэкаціро́ўшчыца |
дэкаціро́ўшчыцы |
| Р. |
дэкаціро́ўшчыцы |
дэкаціро́ўшчыц |
| Д. |
дэкаціро́ўшчыцы |
дэкаціро́ўшчыцам |
| В. |
дэкаціро́ўшчыцу |
дэкаціро́ўшчыц |
| Т. |
дэкаціро́ўшчыцай дэкаціро́ўшчыцаю |
дэкаціро́ўшчыцамі |
| М. |
дэкаціро́ўшчыцы |
дэкаціро́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэка́эдр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэка́эдр |
дэка́эдры |
| Р. |
дэка́эдра |
дэка́эдраў |
| Д. |
дэка́эдру |
дэка́эдрам |
| В. |
дэка́эдр |
дэка́эдры |
| Т. |
дэка́эдрам |
дэка́эдрамі |
| М. |
дэка́эдры |
дэка́эдрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.