дэкаціро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэкаціро́ўшчык дэкаціро́ўшчыкі
Р. дэкаціро́ўшчыка дэкаціро́ўшчыкаў
Д. дэкаціро́ўшчыку дэкаціро́ўшчыкам
В. дэкаціро́ўшчыка дэкаціро́ўшчыкаў
Т. дэкаціро́ўшчыкам дэкаціро́ўшчыкамі
М. дэкаціро́ўшчыку дэкаціро́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)