Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уто́ўпліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́ўпліваю уто́ўпліваем
2-я ас. уто́ўпліваеш уто́ўпліваеце
3-я ас. уто́ўплівае уто́ўпліваюць
Прошлы час
м. уто́ўпліваў уто́ўплівалі
ж. уто́ўплівала
н. уто́ўплівала
Загадны лад
2-я ас. уто́ўплівай уто́ўплівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́ўпліваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ўсткі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уто́ўсткі - -

Крыніцы: piskunou2012.

уто́ўхваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́ўхваю уто́ўхваем
2-я ас. уто́ўхваеш уто́ўхваеце
3-я ас. уто́ўхвае уто́ўхваюць
Прошлы час
м. уто́ўхваў уто́ўхвалі
ж. уто́ўхвала
н. уто́ўхвала
Загадны лад
2-я ас. уто́ўхвай уто́ўхвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́ўхваючы

Крыніцы: piskunou2012.

уто́ўчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ўчаны уто́ўчаная уто́ўчанае уто́ўчаныя
Р. уто́ўчанага уто́ўчанай
уто́ўчанае
уто́ўчанага уто́ўчаных
Д. уто́ўчанаму уто́ўчанай уто́ўчанаму уто́ўчаным
В. уто́ўчаны (неадуш.)
уто́ўчанага (адуш.)
уто́ўчаную уто́ўчанае уто́ўчаныя (неадуш.)
уто́ўчаных (адуш.)
Т. уто́ўчаным уто́ўчанай
уто́ўчанаю
уто́ўчаным уто́ўчанымі
М. уто́ўчаным уто́ўчанай уто́ўчаным уто́ўчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ўчаны уто́ўчаная уто́ўчанае уто́ўчаныя
Р. уто́ўчанага уто́ўчанай
уто́ўчанае
уто́ўчанага уто́ўчаных
Д. уто́ўчанаму уто́ўчанай уто́ўчанаму уто́ўчаным
В. уто́ўчаны (неадуш.)
уто́ўчанага (адуш.)
уто́ўчаную уто́ўчанае уто́ўчаныя (неадуш.)
уто́ўчаных (адуш.)
Т. уто́ўчаным уто́ўчанай
уто́ўчанаю
уто́ўчаным уто́ўчанымі
М. уто́ўчаным уто́ўчанай уто́ўчаным уто́ўчаных

Кароткая форма: уто́ўчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ўшч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уто́ўшч - -

Крыніцы: piskunou2012.

уто́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́чаны уто́чаная уто́чанае уто́чаныя
Р. уто́чанага уто́чанай
уто́чанае
уто́чанага уто́чаных
Д. уто́чанаму уто́чанай уто́чанаму уто́чаным
В. уто́чаны (неадуш.)
уто́чанага (адуш.)
уто́чаную уто́чанае уто́чаныя (неадуш.)
уто́чаных (адуш.)
Т. уто́чаным уто́чанай
уто́чанаю
уто́чаным уто́чанымі
М. уто́чаным уто́чанай уто́чаным уто́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

уто́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́чаны уто́чаная уто́чанае уто́чаныя
Р. уто́чанага уто́чанай
уто́чанае
уто́чанага уто́чаных
Д. уто́чанаму уто́чанай уто́чанаму уто́чаным
В. уто́чаны (неадуш.)
уто́чанага (адуш.)
уто́чаную уто́чанае уто́чаныя (неадуш.)
уто́чаных (адуш.)
Т. уто́чаным уто́чанай
уто́чанаю
уто́чаным уто́чанымі
М. уто́чаным уто́чанай уто́чаным уто́чаных

Кароткая форма: уто́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

уто́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уто́чванне
Р. уто́чвання
Д. уто́чванню
В. уто́чванне
Т. уто́чваннем
М. уто́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

уто́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́чваюся уто́чваемся
2-я ас. уто́чваешся уто́чваецеся
3-я ас. уто́чваецца уто́чваюцца
Прошлы час
м. уто́чваўся уто́чваліся
ж. уто́чвалася
н. уто́чвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.