уто́ўчаны
прыметнік, адносны
| уто́ўчаны | уто́ўчаная | уто́ўчанае | уто́ўчаныя | |
| уто́ўчанага | уто́ўчанай уто́ўчанае |
уто́ўчанага | уто́ўчаных | |
| уто́ўчанаму | уто́ўчанай | уто́ўчанаму | уто́ўчаным | |
| уто́ўчаны ( уто́ўчанага ( |
уто́ўчаную | уто́ўчанае | уто́ўчаныя ( уто́ўчаных ( |
|
| уто́ўчаным | уто́ўчанай уто́ўчанаю |
уто́ўчаным | уто́ўчанымі | |
| уто́ўчаным | уто́ўчанай | уто́ўчаным | уто́ўчаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)