уто́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ўчаны уто́ўчаная уто́ўчанае уто́ўчаныя
Р. уто́ўчанага уто́ўчанай
уто́ўчанае		 уто́ўчанага уто́ўчаных
Д. уто́ўчанаму уто́ўчанай уто́ўчанаму уто́ўчаным
В. уто́ўчаны (неадуш.)
уто́ўчанага (адуш.)		 уто́ўчаную уто́ўчанае уто́ўчаныя (неадуш.)
уто́ўчаных (адуш.)
Т. уто́ўчаным уто́ўчанай
уто́ўчанаю		 уто́ўчаным уто́ўчанымі
М. уто́ўчаным уто́ўчанай уто́ўчаным уто́ўчаных

Кароткая форма: уто́ўчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)