утапта́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утапчу́ |
уто́пчам |
2-я ас. |
уто́пчаш |
уто́пчаце |
3-я ас. |
уто́пча |
уто́пчуць |
Прошлы час |
м. |
утапта́ў |
утапта́лі |
ж. |
утапта́ла |
н. |
утапта́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утапчы́ |
утапчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утапта́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утапы́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утапы́руся |
утапы́рымся |
2-я ас. |
утапы́рышся |
утапы́рыцеся |
3-я ас. |
утапы́рыцца |
утапы́рацца |
Прошлы час |
м. |
утапы́рыўся |
утапы́рыліся |
ж. |
утапы́рылася |
н. |
утапы́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
утапы́рся |
утапы́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утапы́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
утапы́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утапы́ру |
утапы́рым |
2-я ас. |
утапы́рыш |
утапы́рыце |
3-я ас. |
утапы́рыць |
утапы́раць |
Прошлы час |
м. |
утапы́рыў |
утапы́рылі |
ж. |
утапы́рыла |
н. |
утапы́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утапы́р |
утапы́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утапы́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
утарапе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утарапе́нне |
Р. |
утарапе́ння |
Д. |
утарапе́нню |
В. |
утарапе́нне |
Т. |
утарапе́ннем |
М. |
утарапе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
утарапе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утарапе́ю |
утарапе́ем |
2-я ас. |
утарапе́еш |
утарапе́еце |
3-я ас. |
утарапе́е |
утарапе́юць |
Прошлы час |
м. |
утарапе́ў |
утарапе́лі |
ж. |
утарапе́ла |
н. |
утарапе́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утарапе́й |
утарапе́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утарапе́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
утаргава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утаргава́ны |
утаргава́ная |
утаргава́нае |
утаргава́ныя |
Р. |
утаргава́нага |
утаргава́най утаргава́нае |
утаргава́нага |
утаргава́ных |
Д. |
утаргава́наму |
утаргава́най |
утаргава́наму |
утаргава́ным |
В. |
утаргава́ны (неадуш.) утаргава́нага (адуш.) |
утаргава́ную |
утаргава́нае |
утаргава́ныя (неадуш.) утаргава́ных (адуш.) |
Т. |
утаргава́ным |
утаргава́най утаргава́наю |
утаргава́ным |
утаргава́нымі |
М. |
утаргава́ным |
утаргава́най |
утаргава́ным |
утаргава́ных |
Кароткая форма: утаргава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
утаргава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утаргу́ю |
утаргу́ем |
2-я ас. |
утаргу́еш |
утаргу́еце |
3-я ас. |
утаргу́е |
утаргу́юць |
Прошлы час |
м. |
утаргава́ў |
утаргава́лі |
ж. |
утаргава́ла |
н. |
утаргава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утаргу́й |
утаргу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утаргава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утарго́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утарго́ўванне |
Р. |
утарго́ўвання |
Д. |
утарго́ўванню |
В. |
утарго́ўванне |
Т. |
утарго́ўваннем |
М. |
утарго́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.