утарапе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утарапе́ю утарапе́ем
2-я ас. утарапе́еш утарапе́еце
3-я ас. утарапе́е утарапе́юць
Прошлы час
м. утарапе́ў утарапе́лі
ж. утарапе́ла
н. утарапе́ла
Загадны лад
2-я ас. утарапе́й утарапе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час утарапе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)