утарапе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. утарапе́нне
Р. утарапе́ння
Д. утарапе́нню
В. утарапе́нне
Т. утарапе́ннем
М. утарапе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)