Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Ко́стычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

косцеабпа́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	косцеабпа́льны	косцеабпа́льная	косцеабпа́льнае	косцеабпа́льныя
Р.	косцеабпа́льнага	косцеабпа́льнай косцеабпа́льнае	косцеабпа́льнага	косцеабпа́льных
Д.	косцеабпа́льнаму	косцеабпа́льнай	косцеабпа́льнаму	косцеабпа́льным
В.	косцеабпа́льны (неадуш.) косцеабпа́льнага (адуш.)	косцеабпа́льную	косцеабпа́льнае	косцеабпа́льныя (неадуш.) косцеабпа́льных (адуш.)
Т.	косцеабпа́льным	косцеабпа́льнай косцеабпа́льнаю	косцеабпа́льным	косцеабпа́льнымі
М.	косцеабпа́льным	косцеабпа́льнай	косцеабпа́льным	косцеабпа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

косцеапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	косцеапрацо́ўчы	косцеапрацо́ўчая	косцеапрацо́ўчае	косцеапрацо́ўчыя
Р.	косцеапрацо́ўчага	косцеапрацо́ўчай косцеапрацо́ўчае	косцеапрацо́ўчага	косцеапрацо́ўчых
Д.	косцеапрацо́ўчаму	косцеапрацо́ўчай	косцеапрацо́ўчаму	косцеапрацо́ўчым
В.	косцеапрацо́ўчы (неадуш.) косцеапрацо́ўчага (адуш.)	косцеапрацо́ўчую	косцеапрацо́ўчае	косцеапрацо́ўчыя (неадуш.) косцеапрацо́ўчых (адуш.)
Т.	косцеапрацо́ўчым	косцеапрацо́ўчай косцеапрацо́ўчаю	косцеапрацо́ўчым	косцеапрацо́ўчымі
М.	косцеапрацо́ўчым	косцеапрацо́ўчай	косцеапрацо́ўчым	косцеапрацо́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́сцевічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

косцепадо́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	косцепадо́бны	косцепадо́бная	косцепадо́бнае	косцепадо́бныя
Р.	косцепадо́бнага	косцепадо́бнай косцепадо́бнае	косцепадо́бнага	косцепадо́бных
Д.	косцепадо́бнаму	косцепадо́бнай	косцепадо́бнаму	косцепадо́бным
В.	косцепадо́бны (неадуш.) косцепадо́бнага (адуш.)	косцепадо́бную	косцепадо́бнае	косцепадо́бныя (неадуш.) косцепадо́бных (адуш.)
Т.	косцепадо́бным	косцепадо́бнай косцепадо́бнаю	косцепадо́бным	косцепадо́бнымі
М.	косцепадо́бным	косцепадо́бнай	косцепадо́бным	косцепадо́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

косцеперапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	косцеперапрацо́ўчы	косцеперапрацо́ўчая	косцеперапрацо́ўчае	косцеперапрацо́ўчыя
Р.	косцеперапрацо́ўчага	косцеперапрацо́ўчай косцеперапрацо́ўчае	косцеперапрацо́ўчага	косцеперапрацо́ўчых
Д.	косцеперапрацо́ўчаму	косцеперапрацо́ўчай	косцеперапрацо́ўчаму	косцеперапрацо́ўчым
В.	косцеперапрацо́ўчы (неадуш.) косцеперапрацо́ўчага (адуш.)	косцеперапрацо́ўчую	косцеперапрацо́ўчае	косцеперапрацо́ўчыя (неадуш.) косцеперапрацо́ўчых (адуш.)
Т.	косцеперапрацо́ўчым	косцеперапрацо́ўчай косцеперапрацо́ўчаю	косцеперапрацо́ўчым	косцеперапрацо́ўчымі
М.	косцеперапрацо́ўчым	косцеперапрацо́ўчай	косцеперапрацо́ўчым	косцеперапрацо́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

косцеўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́сці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ко́сціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Ко́сцінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum