косцеапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. косцеапрацо́ўчы косцеапрацо́ўчая косцеапрацо́ўчае косцеапрацо́ўчыя
Р. косцеапрацо́ўчага косцеапрацо́ўчай
косцеапрацо́ўчае		 косцеапрацо́ўчага косцеапрацо́ўчых
Д. косцеапрацо́ўчаму косцеапрацо́ўчай косцеапрацо́ўчаму косцеапрацо́ўчым
В. косцеапрацо́ўчы (неадуш.)
косцеапрацо́ўчага (адуш.)		 косцеапрацо́ўчую косцеапрацо́ўчае косцеапрацо́ўчыя (неадуш.)
косцеапрацо́ўчых (адуш.)
Т. косцеапрацо́ўчым косцеапрацо́ўчай
косцеапрацо́ўчаю		 косцеапрацо́ўчым косцеапрацо́ўчымі
М. косцеапрацо́ўчым косцеапрацо́ўчай косцеапрацо́ўчым косцеапрацо́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)