коркападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
коркападо́бны |
коркападо́бная |
коркападо́бнае |
коркападо́бныя |
Р. |
коркападо́бнага |
коркападо́бнай коркападо́бнае |
коркападо́бнага |
коркападо́бных |
Д. |
коркападо́бнаму |
коркападо́бнай |
коркападо́бнаму |
коркападо́бным |
В. |
коркападо́бны (неадуш.) коркападо́бнага (адуш.) |
коркападо́бную |
коркападо́бнае |
коркападо́бныя (неадуш.) коркападо́бных (адуш.) |
Т. |
коркападо́бным |
коркападо́бнай коркападо́бнаю |
коркападо́бным |
коркападо́бнымі |
М. |
коркападо́бным |
коркападо́бнай |
коркападо́бным |
коркападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Ко́ркаць
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́ркаць |
Р. |
Ко́ркаці |
Д. |
Ко́ркаці |
В. |
Ко́ркаць |
Т. |
Ко́ркаццю |
М. |
Ко́ркаці |
Ко́ркі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ко́ркі |
Р. |
Ко́рак Ко́ркаў |
Д. |
Ко́ркам |
В. |
Ко́ркі |
Т. |
Ко́ркамі |
М. |
Ко́рках |
ко́рм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́рм |
кармы́ |
Р. |
ко́рму |
кармо́ў |
Д. |
ко́рму |
карма́м |
В. |
ко́рм |
кармы́ |
Т. |
ко́рмам |
карма́мі |
М. |
ко́рме |
карма́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кормаапрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
кормаапрацо́ўка |
Р. |
кормаапрацо́ўкі |
Д. |
кормаапрацо́ўцы |
В. |
кормаапрацо́ўку |
Т. |
кормаапрацо́ўкай кормаапрацо́ўкаю |
М. |
кормаапрацо́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
кормаапрацо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кормаапрацо́ўчы |
кормаапрацо́ўчая |
кормаапрацо́ўчае |
кормаапрацо́ўчыя |
Р. |
кормаапрацо́ўчага |
кормаапрацо́ўчай кормаапрацо́ўчае |
кормаапрацо́ўчага |
кормаапрацо́ўчых |
Д. |
кормаапрацо́ўчаму |
кормаапрацо́ўчай |
кормаапрацо́ўчаму |
кормаапрацо́ўчым |
В. |
кормаапрацо́ўчы (неадуш.) кормаапрацо́ўчага (адуш.) |
кормаапрацо́ўчую |
кормаапрацо́ўчае |
кормаапрацо́ўчыя (неадуш.) кормаапрацо́ўчых (адуш.) |
Т. |
кормаапрацо́ўчым |
кормаапрацо́ўчай кормаапрацо́ўчаю |
кормаапрацо́ўчым |
кормаапрацо́ўчымі |
М. |
кормаапрацо́ўчым |
кормаапрацо́ўчай |
кормаапрацо́ўчым |
кормаапрацо́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
кормавытво́рчасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
кормавытво́рчасць |
Р. |
кормавытво́рчасці |
Д. |
кормавытво́рчасці |
В. |
кормавытво́рчасць |
Т. |
кормавытво́рчасцю |
М. |
кормавытво́рчасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кормадаза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кормадаза́тар |
кормадаза́тары |
Р. |
кормадаза́тара |
кормадаза́тараў |
Д. |
кормадаза́тару |
кормадаза́тарам |
В. |
кормадаза́тар |
кормадаза́тары |
Т. |
кормадаза́тарам |
кормадаза́тарамі |
М. |
кормадаза́тары |
кормадаза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
кормадрабі́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кормадрабі́лка |
кормадрабі́лкі |
Р. |
кормадрабі́лкі |
кормадрабі́лак |
Д. |
кормадрабі́лцы |
кормадрабі́лкам |
В. |
кормадрабі́лку |
кормадрабі́лкі |
Т. |
кормадрабі́лкай кормадрабі́лкаю |
кормадрабі́лкамі |
М. |
кормадрабі́лцы |
кормадрабі́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
кормазабеспячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кормазабеспячэ́нне |
Р. |
кормазабеспячэ́ння |
Д. |
кормазабеспячэ́нню |
В. |
кормазабеспячэ́нне |
Т. |
кормазабеспячэ́ннем |
М. |
кормазабеспячэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.