кормаапрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кормаапрацо́ўка | |
кормаапрацо́ўкі | |
кормаапрацо́ўцы | |
кормаапрацо́ўку | |
кормаапрацо́ўкай кормаапрацо́ўкаю |
|
кормаапрацо́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)