зацвярджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацвярджа́юся |
зацвярджа́емся |
2-я ас. |
зацвярджа́ешся |
зацвярджа́ецеся |
3-я ас. |
зацвярджа́ецца |
зацвярджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
зацвярджа́ўся |
зацвярджа́ліся |
ж. |
зацвярджа́лася |
н. |
зацвярджа́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зацвярджа́йся |
зацвярджа́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зацвярджа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зацвярджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацвярджа́ю |
зацвярджа́ем |
2-я ас. |
зацвярджа́еш |
зацвярджа́еце |
3-я ас. |
зацвярджа́е |
зацвярджа́юць |
Прошлы час |
м. |
зацвярджа́ў |
зацвярджа́лі |
ж. |
зацвярджа́ла |
н. |
зацвярджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зацвярджа́й |
зацвярджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зацвярджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зацвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зацвярджэ́нне |
зацвярджэ́нні |
Р. |
зацвярджэ́ння |
зацвярджэ́нняў |
Д. |
зацвярджэ́нню |
зацвярджэ́нням |
В. |
зацвярджэ́нне |
зацвярджэ́нні |
Т. |
зацвярджэ́ннем |
зацвярджэ́ннямі |
М. |
зацвярджэ́нні |
зацвярджэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зацвярдзе́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зацвярдзе́ласць |
Р. |
зацвярдзе́ласці |
Д. |
зацвярдзе́ласці |
В. |
зацвярдзе́ласць |
Т. |
зацвярдзе́ласцю |
М. |
зацвярдзе́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зацвярдзе́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зацвярдзе́лы |
зацвярдзе́лая |
зацвярдзе́лае |
зацвярдзе́лыя |
Р. |
зацвярдзе́лага |
зацвярдзе́лай зацвярдзе́лае |
зацвярдзе́лага |
зацвярдзе́лых |
Д. |
зацвярдзе́ламу |
зацвярдзе́лай |
зацвярдзе́ламу |
зацвярдзе́лым |
В. |
зацвярдзе́лы (неадуш.) зацвярдзе́лага (адуш.) |
зацвярдзе́лую |
зацвярдзе́лае |
зацвярдзе́лыя (неадуш.) зацвярдзе́лых (адуш.) |
Т. |
зацвярдзе́лым |
зацвярдзе́лай зацвярдзе́лаю |
зацвярдзе́лым |
зацвярдзе́лымі |
М. |
зацвярдзе́лым |
зацвярдзе́лай |
зацвярдзе́лым |
зацвярдзе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зацвярдзе́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зацвярдзе́лы |
зацвярдзе́лая |
зацвярдзе́лае |
зацвярдзе́лыя |
Р. |
зацвярдзе́лага |
зацвярдзе́лай зацвярдзе́лае |
зацвярдзе́лага |
зацвярдзе́лых |
Д. |
зацвярдзе́ламу |
зацвярдзе́лай |
зацвярдзе́ламу |
зацвярдзе́лым |
В. |
зацвярдзе́лы (неадуш.) зацвярдзе́лага (адуш.) |
зацвярдзе́лую |
зацвярдзе́лае |
зацвярдзе́лыя (неадуш.) зацвярдзе́лых (адуш.) |
Т. |
зацвярдзе́лым |
зацвярдзе́лай зацвярдзе́лаю |
зацвярдзе́лым |
зацвярдзе́лымі |
М. |
зацвярдзе́лым |
зацвярдзе́лай |
зацвярдзе́лым |
зацвярдзе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зацвярдзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зацвярдзе́нне |
зацвярдзе́нні |
Р. |
зацвярдзе́ння |
зацвярдзе́нняў |
Д. |
зацвярдзе́нню |
зацвярдзе́нням |
В. |
зацвярдзе́нне |
зацвярдзе́нні |
Т. |
зацвярдзе́ннем |
зацвярдзе́ннямі |
М. |
зацвярдзе́нні |
зацвярдзе́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зацвярдзе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зацвярдзе́е |
зацвярдзе́юць |
Прошлы час |
м. |
зацвярдзе́ў |
зацвярдзе́лі |
ж. |
зацвярдзе́ла |
н. |
зацвярдзе́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зацвярдзе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заце́кчы
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зацячэ́ |
зацяку́ць |
Прошлы час |
м. |
зацё́к |
зацяклі́ |
ж. |
зацякла́ |
н. |
зацякло́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зацеляпа́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацеляпа́юся |
зацеляпа́емся |
2-я ас. |
зацеляпа́ешся |
зацеляпа́ецеся |
3-я ас. |
зацеляпа́ецца |
зацеляпа́юцца |
Прошлы час |
м. |
зацеляпа́ўся |
зацеляпа́ліся |
ж. |
зацеляпа́лася |
н. |
зацеляпа́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зацеляпа́йся |
зацеляпа́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зацеляпа́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.