зацвярдзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зацвярдзе́нне зацвярдзе́нні
Р. зацвярдзе́ння зацвярдзе́нняў
Д. зацвярдзе́нню зацвярдзе́нням
В. зацвярдзе́нне зацвярдзе́нні
Т. зацвярдзе́ннем зацвярдзе́ннямі
М. зацвярдзе́нні зацвярдзе́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)