зацвярджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зацвярджэ́нне зацвярджэ́нні
Р. зацвярджэ́ння зацвярджэ́нняў
Д. зацвярджэ́нню зацвярджэ́нням
В. зацвярджэ́нне зацвярджэ́нні
Т. зацвярджэ́ннем зацвярджэ́ннямі
М. зацвярджэ́нні зацвярджэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)