дапамяну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапамяну́ся |
дапамянё́мся |
2-я ас. |
дапамяне́шся |
дапаменяце́ся |
3-я ас. |
дапамяне́цца |
дапамяну́цца |
Прошлы час |
м. |
дапамяну́ўся |
дапамяну́ліся |
ж. |
дапамяну́лася |
н. |
дапамяну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапамяні́ся |
дапамяні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дапамяну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дапамяну́ць
‘успомніць пра каго-небудзь, што-небудзь, нагадаць, згадаць пра каго-небудзь, што-небудзь (дапамянуць пра каго-небудзь, што-небудзь, дапамянуць аб кім-небудзь, чым-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапамяну́ |
дапамянё́м |
2-я ас. |
дапамяне́ш |
дапаменяце́ |
3-я ас. |
дапамяне́ |
дапамяну́ць |
Прошлы час |
м. |
дапамяну́ў |
дапамяну́лі |
ж. |
дапамяну́ла |
н. |
дапамяну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапамяні́ |
дапамяні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дапамяну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Да́паны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Да́паны |
Р. |
Да́панаў |
Д. |
Да́панам |
В. |
Да́паны |
Т. |
Да́панамі |
М. |
Да́панах |
дапа́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапа́раны |
дапа́раная |
дапа́ранае |
дапа́раныя |
Р. |
дапа́ранага |
дапа́ранай дапа́ранае |
дапа́ранага |
дапа́раных |
Д. |
дапа́ранаму |
дапа́ранай |
дапа́ранаму |
дапа́раным |
В. |
дапа́раны (неадуш.) дапа́ранага (адуш.) |
дапа́раную |
дапа́ранае |
дапа́раныя (неадуш.) дапа́раных (адуш.) |
Т. |
дапа́раным |
дапа́ранай дапа́ранаю |
дапа́раным |
дапа́ранымі |
М. |
дапа́раным |
дапа́ранай |
дапа́раным |
дапа́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дапа́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дапа́раны |
дапа́раная |
дапа́ранае |
дапа́раныя |
Р. |
дапа́ранага |
дапа́ранай дапа́ранае |
дапа́ранага |
дапа́раных |
Д. |
дапа́ранаму |
дапа́ранай |
дапа́ранаму |
дапа́раным |
В. |
дапа́раны (неадуш.) дапа́ранага (адуш.) |
дапа́раную |
дапа́ранае |
дапа́раныя (неадуш.) дапа́раных (адуш.) |
Т. |
дапа́раным |
дапа́ранай дапа́ранаю |
дапа́раным |
дапа́ранымі |
М. |
дапа́раным |
дапа́ранай |
дапа́раным |
дапа́раных |
Кароткая форма: дапа́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дапа́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дапа́рванне |
Р. |
дапа́рвання |
Д. |
дапа́рванню |
В. |
дапа́рванне |
Т. |
дапа́рваннем |
М. |
дапа́рванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дапа́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапа́рваюся |
дапа́рваемся |
2-я ас. |
дапа́рваешся |
дапа́рваецеся |
3-я ас. |
дапа́рваецца |
дапа́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
дапа́рваўся |
дапа́рваліся |
ж. |
дапа́рвалася |
н. |
дапа́рвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапа́рвайся |
дапа́рвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дапа́рваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дапа́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапа́рваю |
дапа́рваем |
2-я ас. |
дапа́рваеш |
дапа́рваеце |
3-я ас. |
дапа́рвае |
дапа́рваюць |
Прошлы час |
м. |
дапа́рваў |
дапа́рвалі |
ж. |
дапа́рвала |
н. |
дапа́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапа́рвай |
дапа́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дапа́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дапаро́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапару́ |
дапо́рам |
2-я ас. |
дапо́раш |
дапо́раце |
3-я ас. |
дапо́ра |
дапо́руць |
Прошлы час |
м. |
дапаро́ў |
дапаро́лі |
ж. |
дапаро́ла |
н. |
дапаро́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапары́ |
дапары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дапаро́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дапаруча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дапаруча́ю |
дапаруча́ем |
2-я ас. |
дапаруча́еш |
дапаруча́еце |
3-я ас. |
дапаруча́е |
дапаруча́юць |
Прошлы час |
м. |
дапаруча́ў |
дапаруча́лі |
ж. |
дапаруча́ла |
н. |
дапаруча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дапаруча́й |
дапаруча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дапаруча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.