дапаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапару́ дапо́рам
2-я ас. дапо́раш дапо́раце
3-я ас. дапо́ра дапо́руць
Прошлы час
м. дапаро́ў дапаро́лі
ж. дапаро́ла
н. дапаро́ла
Загадны лад
2-я ас. дапары́ дапары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)