дапамяну́ць

‘успомніць пра каго-небудзь, што-небудзь, нагадаць, згадаць пра каго-небудзь, што-небудзь (дапамянуць пра каго-небудзь, што-небудзь, дапамянуць аб кім-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапамяну́ дапамянё́м
2-я ас. дапамяне́ш дапаменяце́
3-я ас. дапамяне́ дапамяну́ць
Прошлы час
м. дапамяну́ў дапамяну́лі
ж. дапамяну́ла
н. дапамяну́ла
Загадны лад
2-я ас. дапамяні́ дапамяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапамяну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)