завя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
завя́заны |
завя́заная |
завя́занае |
завя́заныя |
Р. |
завя́занага |
завя́занай завя́занае |
завя́занага |
завя́заных |
Д. |
завя́занаму |
завя́занай |
завя́занаму |
завя́заным |
В. |
завя́заны (неадуш.) завя́занага (адуш.) |
завя́заную |
завя́занае |
завя́заныя (неадуш.) завя́заных (адуш.) |
Т. |
завя́заным |
завя́занай завя́занаю |
завя́заным |
завя́занымі |
М. |
завя́заным |
завя́занай |
завя́заным |
завя́заных |
Кароткая форма: завя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завяза́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завяжу́ся |
завя́жамся |
2-я ас. |
завя́жашся |
завя́жацеся |
3-я ас. |
завя́жацца |
завя́жуцца |
Прошлы час |
м. |
завяза́ўся |
завяза́ліся |
ж. |
завяза́лася |
н. |
завяза́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
завяжы́ся |
завяжы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завяза́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завяза́ць
‘да вязнуць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завяза́ю |
завяза́ем |
2-я ас. |
завяза́еш |
завяза́еце |
3-я ас. |
завяза́е |
завяза́юць |
Прошлы час |
м. |
завяза́ў |
завяза́лі |
ж. |
завяза́ла |
н. |
завяза́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завяза́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
завяза́ць
‘да вязаць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завяжу́ |
завя́жам |
2-я ас. |
завя́жаш |
завя́жаце |
3-я ас. |
завя́жа |
завя́жуць |
Прошлы час |
м. |
завяза́ў |
завяза́лі |
ж. |
завяза́ла |
н. |
завяза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завяжы́ |
завяжы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завя́заўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
завя́зачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завя́зачка |
завя́зачкі |
Р. |
завя́зачкі |
завя́зачак |
Д. |
завя́зачцы |
завя́зачкам |
В. |
завя́зачку |
завя́зачкі |
Т. |
завя́зачкай завя́зачкаю |
завя́зачкамі |
М. |
завя́зачцы |
завя́зачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
завя́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
завя́званне |
Р. |
завя́звання |
Д. |
завя́званню |
В. |
завя́званне |
Т. |
завя́званнем |
М. |
завя́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завя́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завя́зваюся |
завя́зваемся |
2-я ас. |
завя́зваешся |
завя́зваецеся |
3-я ас. |
завя́зваецца |
завя́зваюцца |
Прошлы час |
м. |
завя́зваўся |
завя́зваліся |
ж. |
завя́звалася |
н. |
завя́звалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
завя́звайся |
завя́звайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завя́зваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завя́зваю |
завя́зваем |
2-я ас. |
завя́зваеш |
завя́зваеце |
3-я ас. |
завя́звае |
завя́зваюць |
Прошлы час |
м. |
завя́зваў |
завя́звалі |
ж. |
завя́звала |
н. |
завя́звала |
Загадны лад |
2-я ас. |
завя́звай |
завя́звайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Завя́ззе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Завя́ззе |
Р. |
Завя́ззя |
Д. |
Завя́ззю |
В. |
Завя́ззе |
Т. |
Завя́ззем |
М. |
Завя́ззі |
за́вязка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́вязка |
за́вязкі |
Р. |
за́вязкі |
за́вязак |
Д. |
за́вязцы |
за́вязкам |
В. |
за́вязку |
за́вязкі |
Т. |
за́вязкай за́вязкаю |
за́вязкамі |
М. |
за́вязцы |
за́вязках |
Крыніцы:
piskunou2012.