завяза́ць

‘да вязнуць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завяза́ю завяза́ем
2-я ас. завяза́еш завяза́еце
3-я ас. завяза́е завяза́юць
Прошлы час
м. завяза́ў завяза́лі
ж. завяза́ла
н. завяза́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час завяза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)