завяза́ць

‘да вязаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завяжу́ завя́жам
2-я ас. завя́жаш завя́жаце
3-я ас. завя́жа завя́жуць
Прошлы час
м. завяза́ў завяза́лі
ж. завяза́ла
н. завяза́ла
Загадны лад
2-я ас. завяжы́ завяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час завя́заўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)