Verbum

Дуці́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ду́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ду́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ду́цькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ду́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ду́чэ

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

ду́ш

‘працэдура’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ду́ш

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

душа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ду́шава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне