ду́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ду́чка ду́чкі
Р. ду́чкі ду́чак
Д. ду́чцы ду́чкам
В. ду́чку ду́чкі
Т. ду́чкай
ду́чкаю
ду́чкамі
М. ду́чцы ду́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)