Ко́нціненты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́нціненты | |
| Ко́нцінентаў | |
| Ко́нцінентам | |
| Ко́нціненты | |
| Ко́нцінентамі | |
| Ко́нцінентах |
Ко́нціненты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́нціненты | |
| Ко́нцінентаў | |
| Ко́нцінентам | |
| Ко́нціненты | |
| Ко́нцінентамі | |
| Ко́нцінентах |
Ко́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́нцы | |
| Ко́нцаў | |
| Ко́нцам | |
| Ко́нцы | |
| Ко́нцамі | |
| Ко́нцах |
Ко́нцыкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́нцыкі | |
| Ко́нцыкаў | |
| Ко́нцыкам | |
| Ко́нцыкі | |
| Ко́нцыкамі | |
| Ко́нцыках |
ко́нча
прыслоўе
| ко́нча | - | - |
Крыніцы:
ко́нчана
прэдыкатыў
Крыніцы:
ко́нчаны
прыметнік, якасны
| ко́нчаны | ко́нчаная | ко́нчанае | ко́нчаныя | |
| ко́нчанага | ко́нчанай ко́нчанае |
ко́нчанага | ко́нчаных | |
| ко́нчанаму | ко́нчанай | ко́нчанаму | ко́нчаным | |
| ко́нчаны ( ко́нчанага ( |
ко́нчаную | ко́нчанае | ко́нчаныя ( ко́нчаных ( |
|
| ко́нчаным | ко́нчанай ко́нчанаю |
ко́нчаным | ко́нчанымі | |
| ко́нчаным | ко́нчанай | ко́нчаным | ко́нчаных | |
Крыніцы:
ко́нчаны
прыметнік, адносны
| ко́нчаны | ко́нчаная | ко́нчанае | ко́нчаныя | |
| ко́нчанага | ко́нчанай ко́нчанае |
ко́нчанага | ко́нчаных | |
| ко́нчанаму | ко́нчанай | ко́нчанаму | ко́нчаным | |
| ко́нчаны ( ко́нчанага ( |
ко́нчаную | ко́нчанае | ко́нчаныя ( ко́нчаных ( |
|
| ко́нчаным | ко́нчанай ко́нчанаю |
ко́нчаным | ко́нчанымі | |
| ко́нчаным | ко́нчанай | ко́нчаным | ко́нчаных | |
Крыніцы:
ко́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| ко́нчаны | ко́нчаная | ко́нчанае | ко́нчаныя | |
| ко́нчанага | ко́нчанай ко́нчанае |
ко́нчанага | ко́нчаных | |
| ко́нчанаму | ко́нчанай | ко́нчанаму | ко́нчаным | |
| ко́нчаны ( ко́нчанага ( |
ко́нчаную | ко́нчанае | ко́нчаныя ( ко́нчаных ( |
|
| ко́нчаным | ко́нчанай ко́нчанаю |
ко́нчаным | ко́нчанымі | |
| ко́нчаным | ко́нчанай | ко́нчаным | ко́нчаных | |
Кароткая форма: ко́нчана.
Крыніцы:
ко́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| ко́нчаны | ко́нчаная | ко́нчанае | ко́нчаныя | |
| ко́нчанага | ко́нчанай ко́нчанае |
ко́нчанага | ко́нчаных | |
| ко́нчанаму | ко́нчанай | ко́нчанаму | ко́нчаным | |
| ко́нчаны ( ко́нчанага ( |
ко́нчаную | ко́нчанае | ко́нчаныя ( ко́нчаных ( |
|
| ко́нчаным | ко́нчанай ко́нчанаю |
ко́нчаным | ко́нчанымі | |
| ко́нчаным | ко́нчанай | ко́нчаным | ко́нчаных | |
Кароткая форма: ко́нчана.
Крыніцы:
ко́нчы
прыслоўе
| ко́нчы | - | - |
Крыніцы: