Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ко́нціненты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́нціненты
Р. Ко́нцінентаў
Д. Ко́нцінентам
В. Ко́нціненты
Т. Ко́нцінентамі
М. Ко́нцінентах

Ко́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́нцы
Р. Ко́нцаў
Д. Ко́нцам
В. Ко́нцы
Т. Ко́нцамі
М. Ко́нцах

Ко́нцыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́нцыкі
Р. Ко́нцыкаў
Д. Ко́нцыкам
В. Ко́нцыкі
Т. Ко́нцыкамі
М. Ко́нцыках

ко́нча

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ко́нча - -

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

ко́нчана

прэдыкатыў

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

ко́нчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нчаны ко́нчаная ко́нчанае ко́нчаныя
Р. ко́нчанага ко́нчанай
ко́нчанае
ко́нчанага ко́нчаных
Д. ко́нчанаму ко́нчанай ко́нчанаму ко́нчаным
В. ко́нчаны (неадуш.)
ко́нчанага (адуш.)
ко́нчаную ко́нчанае ко́нчаныя (неадуш.)
ко́нчаных (адуш.)
Т. ко́нчаным ко́нчанай
ко́нчанаю
ко́нчаным ко́нчанымі
М. ко́нчаным ко́нчанай ко́нчаным ко́нчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нчаны ко́нчаная ко́нчанае ко́нчаныя
Р. ко́нчанага ко́нчанай
ко́нчанае
ко́нчанага ко́нчаных
Д. ко́нчанаму ко́нчанай ко́нчанаму ко́нчаным
В. ко́нчаны (неадуш.)
ко́нчанага (адуш.)
ко́нчаную ко́нчанае ко́нчаныя (неадуш.)
ко́нчаных (адуш.)
Т. ко́нчаным ко́нчанай
ко́нчанаю
ко́нчаным ко́нчанымі
М. ко́нчаным ко́нчанай ко́нчаным ко́нчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нчаны ко́нчаная ко́нчанае ко́нчаныя
Р. ко́нчанага ко́нчанай
ко́нчанае
ко́нчанага ко́нчаных
Д. ко́нчанаму ко́нчанай ко́нчанаму ко́нчаным
В. ко́нчаны (неадуш.)
ко́нчанага (адуш.)
ко́нчаную ко́нчанае ко́нчаныя (неадуш.)
ко́нчаных (адуш.)
Т. ко́нчаным ко́нчанай
ко́нчанаю
ко́нчаным ко́нчанымі
М. ко́нчаным ко́нчанай ко́нчаным ко́нчаных

Кароткая форма: ко́нчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нчаны ко́нчаная ко́нчанае ко́нчаныя
Р. ко́нчанага ко́нчанай
ко́нчанае
ко́нчанага ко́нчаных
Д. ко́нчанаму ко́нчанай ко́нчанаму ко́нчаным
В. ко́нчаны (неадуш.)
ко́нчанага (адуш.)
ко́нчаную ко́нчанае ко́нчаныя (неадуш.)
ко́нчаных (адуш.)
Т. ко́нчаным ко́нчанай
ко́нчанаю
ко́нчаным ко́нчанымі
М. ко́нчаным ко́нчанай ко́нчаным ко́нчаных

Кароткая форма: ко́нчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нчы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ко́нчы - -

Крыніцы: piskunou2012.