забунта́рыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забунта́ру |
забунта́рым |
2-я ас. |
забунта́рыш |
забунта́рыце |
3-я ас. |
забунта́рыць |
забунта́раць |
Прошлы час |
м. |
забунта́рыў |
забунта́рылі |
ж. |
забунта́рыла |
н. |
забунта́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
забунта́р |
забунта́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забунта́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
забу́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
забу́раны |
забу́раная |
забу́ранае |
забу́раныя |
Р. |
забу́ранага |
забу́ранай забу́ранае |
забу́ранага |
забу́раных |
Д. |
забу́ранаму |
забу́ранай |
забу́ранаму |
забу́раным |
В. |
забу́раны (неадуш.) забу́ранага (адуш.) |
забу́раную |
забу́ранае |
забу́раныя (неадуш.) забу́раных (адуш.) |
Т. |
забу́раным |
забу́ранай забу́ранаю |
забу́раным |
забу́ранымі |
М. |
забу́раным |
забу́ранай |
забу́раным |
забу́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забу́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
забу́раны |
забу́раная |
забу́ранае |
забу́раныя |
Р. |
забу́ранага |
забу́ранай забу́ранае |
забу́ранага |
забу́раных |
Д. |
забу́ранаму |
забу́ранай |
забу́ранаму |
забу́раным |
В. |
забу́раны (неадуш.) забу́ранага (адуш.) |
забу́раную |
забу́ранае |
забу́раныя (неадуш.) забу́раных (адуш.) |
Т. |
забу́раным |
забу́ранай забу́ранаю |
забу́раным |
забу́ранымі |
М. |
забу́раным |
забу́ранай |
забу́раным |
забу́раных |
Кароткая форма: забу́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забура́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забура́юся |
забура́емся |
2-я ас. |
забура́ешся |
забура́ецеся |
3-я ас. |
забура́ецца |
забура́юцца |
Прошлы час |
м. |
забура́ўся |
забура́ліся |
ж. |
забура́лася |
н. |
забура́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
забура́йся |
забура́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
забура́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
забура́ць
‘завальваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забура́ю |
забура́ем |
2-я ас. |
забура́еш |
забура́еце |
3-я ас. |
забура́е |
забура́юць |
Прошлы час |
м. |
забура́ў |
забура́лі |
ж. |
забура́ла |
н. |
забура́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
забура́й |
забура́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
забура́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
забурбо́ліць
‘пачаць бурболіць - узнімаць, пускаць бурбалкі, булькаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забурбо́лю |
забурбо́лім |
2-я ас. |
забурбо́ліш |
забурбо́ліце |
3-я ас. |
забурбо́ліць |
забурбо́ляць |
Прошлы час |
м. |
забурбо́ліў |
забурбо́лілі |
ж. |
забурбо́ліла |
н. |
забурбо́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
забурбо́ль |
забурбо́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забурбо́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
забу́рвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
забу́рваецца |
забу́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
забу́рваўся |
забу́рваліся |
ж. |
забу́рвалася |
н. |
забу́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
забу́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забу́рваю |
забу́рваем |
2-я ас. |
забу́рваеш |
забу́рваеце |
3-я ас. |
забу́рвае |
забу́рваюць |
Прошлы час |
м. |
забу́рваў |
забу́рвалі |
ж. |
забу́рвала |
н. |
забу́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
забу́рвай |
забу́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
забу́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забуркава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забурку́ю |
забурку́ем |
2-я ас. |
забурку́еш |
забурку́еце |
3-я ас. |
забурку́е |
забурку́юць |
Прошлы час |
м. |
забуркава́ў |
забуркава́лі |
ж. |
забуркава́ла |
н. |
забуркава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
забурку́й |
забурку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забуркава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забурле́ць
‘пачаць бурлець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
забурле́е |
забурле́юць |
Прошлы час |
м. |
забурле́ў |
забурле́лі |
ж. |
забурле́ла |
н. |
забурле́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.