забурле́ць

‘пачаць бурлець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. забурле́е забурле́юць
Прошлы час
м. забурле́ў забурле́лі
ж. забурле́ла
н. забурле́ла

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)