забуркава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забурку́ю забурку́ем
2-я ас. забурку́еш забурку́еце
3-я ас. забурку́е забурку́юць
Прошлы час
м. забуркава́ў забуркава́лі
ж. забуркава́ла
н. забуркава́ла
Загадны лад
2-я ас. забурку́й забурку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час забуркава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)