Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

каноплеапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каноплеапрацо́ўчы	каноплеапрацо́ўчая	каноплеапрацо́ўчае	каноплеапрацо́ўчыя
Р.	каноплеапрацо́ўчага	каноплеапрацо́ўчай каноплеапрацо́ўчае	каноплеапрацо́ўчага	каноплеапрацо́ўчых
Д.	каноплеапрацо́ўчаму	каноплеапрацо́ўчай	каноплеапрацо́ўчаму	каноплеапрацо́ўчым
В.	каноплеапрацо́ўчы (неадуш.) каноплеапрацо́ўчага (адуш.)	каноплеапрацо́ўчую	каноплеапрацо́ўчае	каноплеапрацо́ўчыя (неадуш.) каноплеапрацо́ўчых (адуш.)
Т.	каноплеапрацо́ўчым	каноплеапрацо́ўчай каноплеапрацо́ўчаю	каноплеапрацо́ўчым	каноплеапрацо́ўчымі
М.	каноплеапрацо́ўчым	каноплеапрацо́ўчай	каноплеапрацо́ўчым	каноплеапрацо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

каноплеачышча́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каноплеачышча́льны	каноплеачышча́льная	каноплеачышча́льнае	каноплеачышча́льныя
Р.	каноплеачышча́льнага	каноплеачышча́льнай каноплеачышча́льнае	каноплеачышча́льнага	каноплеачышча́льных
Д.	каноплеачышча́льнаму	каноплеачышча́льнай	каноплеачышча́льнаму	каноплеачышча́льным
В.	каноплеачышча́льны (неадуш.) каноплеачышча́льнага (адуш.)	каноплеачышча́льную	каноплеачышча́льнае	каноплеачышча́льныя (неадуш.) каноплеачышча́льных (адуш.)
Т.	каноплеачышча́льным	каноплеачышча́льнай каноплеачышча́льнаю	каноплеачышча́льным	каноплеачышча́льнымі
М.	каноплеачышча́льным	каноплеачышча́льнай	каноплеачышча́льным	каноплеачышча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

кано́плевы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кано́плевы	кано́плевая	кано́плевае	кано́плевыя
Р.	кано́плевага	кано́плевай кано́плевае	кано́плевага	кано́плевых
Д.	кано́плеваму	кано́плевай	кано́плеваму	кано́плевым
В.	кано́плевы (неадуш.) кано́плевага (адуш.)	кано́плевую	кано́плевае	кано́плевыя (неадуш.) кано́плевых (адуш.)
Т.	кано́плевым	кано́плевай кано́плеваю	кано́плевым	кано́плевымі
М.	кано́плевым	кано́плевай	кано́плевым	кано́плевых

Крыніцы: piskunou2012.

каноплежняя́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	каноплежняя́рка	каноплежняя́ркі
Р.	каноплежняя́ркі	каноплежняя́рак
Д.	каноплежняя́рцы	каноплежняя́ркам
В.	каноплежняя́рку	каноплежняя́ркі
Т.	каноплежняя́ркай каноплежняя́ркаю	каноплежняя́ркамі
М.	каноплежняя́рцы	каноплежняя́рках

Крыніцы: piskunou2012.

каноплезаво́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	каноплезаво́д	каноплезаво́ды
Р.	каноплезаво́да	каноплезаво́даў
Д.	каноплезаво́ду	каноплезаво́дам
В.	каноплезаво́д	каноплезаво́ды
Т.	каноплезаво́дам	каноплезаво́дамі
М.	каноплезаво́дзе	каноплезаво́дах

Крыніцы: piskunou2012.

каноплерассці́лачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каноплерассці́лачны	каноплерассці́лачная	каноплерассці́лачнае	каноплерассці́лачныя
Р.	каноплерассці́лачнага	каноплерассці́лачнай каноплерассці́лачнае	каноплерассці́лачнага	каноплерассці́лачных
Д.	каноплерассці́лачнаму	каноплерассці́лачнай	каноплерассці́лачнаму	каноплерассці́лачным
В.	каноплерассці́лачны (неадуш.) каноплерассці́лачнага (адуш.)	каноплерассці́лачную	каноплерассці́лачнае	каноплерассці́лачныя (неадуш.) каноплерассці́лачных (адуш.)
Т.	каноплерассці́лачным	каноплерассці́лачнай каноплерассці́лачнаю	каноплерассці́лачным	каноплерассці́лачнымі
М.	каноплерассці́лачным	каноплерассці́лачнай	каноплерассці́лачным	каноплерассці́лачных

Крыніцы: piskunou2012.

каноплеўбо́рачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каноплеўбо́рачны	каноплеўбо́рачная	каноплеўбо́рачнае	каноплеўбо́рачныя
Р.	каноплеўбо́рачнага	каноплеўбо́рачнай каноплеўбо́рачнае	каноплеўбо́рачнага	каноплеўбо́рачных
Д.	каноплеўбо́рачнаму	каноплеўбо́рачнай	каноплеўбо́рачнаму	каноплеўбо́рачным
В.	каноплеўбо́рачны (неадуш.) каноплеўбо́рачнага (адуш.)	каноплеўбо́рачную	каноплеўбо́рачнае	каноплеўбо́рачныя (неадуш.) каноплеўбо́рачных (адуш.)
Т.	каноплеўбо́рачным	каноплеўбо́рачнай каноплеўбо́рачнаю	каноплеўбо́рачным	каноплеўбо́рачнымі
М.	каноплеўбо́рачным	каноплеўбо́рачнай	каноплеўбо́рачным	каноплеўбо́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

каноплецерабі́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	каноплецерабі́лка	каноплецерабі́лкі
Р.	каноплецерабі́лкі	каноплецерабі́лак
Д.	каноплецерабі́лцы	каноплецерабі́лкам
В.	каноплецерабі́лку	каноплецерабі́лкі
Т.	каноплецерабі́лкай каноплецерабі́лкаю	каноплецерабі́лкамі
М.	каноплецерабі́лцы	каноплецерабі́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кано́плі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	кано́плі
Р.	кано́пляў канапе́ль
Д.	кано́плям
В.	кано́плі
Т.	кано́плямі
М.	кано́плях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кано́э

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

	адз.	мн.
Н.	кано́э	кано́э
Р.	кано́э	кано́э
Д.	кано́э	кано́э
В.	кано́э	кано́э
Т.	кано́э	кано́э
М.	кано́э	кано́э

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)