каноплеўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каноплеўбо́рачны каноплеўбо́рачная каноплеўбо́рачнае каноплеўбо́рачныя
Р. каноплеўбо́рачнага каноплеўбо́рачнай
каноплеўбо́рачнае		 каноплеўбо́рачнага каноплеўбо́рачных
Д. каноплеўбо́рачнаму каноплеўбо́рачнай каноплеўбо́рачнаму каноплеўбо́рачным
В. каноплеўбо́рачны (неадуш.)
каноплеўбо́рачнага (адуш.)		 каноплеўбо́рачную каноплеўбо́рачнае каноплеўбо́рачныя (неадуш.)
каноплеўбо́рачных (адуш.)
Т. каноплеўбо́рачным каноплеўбо́рачнай
каноплеўбо́рачнаю		 каноплеўбо́рачным каноплеўбо́рачнымі
М. каноплеўбо́рачным каноплеўбо́рачнай каноплеўбо́рачным каноплеўбо́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)