кано́плевы
прыметнік, адносны
| кано́плевы | кано́плевая | кано́плевае | кано́плевыя | |
| кано́плевага | кано́плевай кано́плевае |
кано́плевага | кано́плевых | |
| кано́плеваму | кано́плевай | кано́плеваму | кано́плевым | |
| кано́плевы ( кано́плевага ( |
кано́плевую | кано́плевае | кано́плевыя ( кано́плевых ( |
|
| кано́плевым | кано́плевай кано́плеваю |
кано́плевым | кано́плевымі | |
| кано́плевым | кано́плевай | кано́плевым | кано́плевых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)