Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

Заву́лкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Заву́лкі
Р. Заву́лак
Заву́лкаў
Д. Заву́лкам
В. Заву́лкі
Т. Заву́лкамі
М. Заву́лках

заву́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заву́лле
Р. заву́лля
Д. заву́ллю
В. заву́лле
Т. заву́ллем
М. заву́ллі

Крыніцы: piskunou2012.

завурката́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завуркачу́ завурко́чам
2-я ас. завурко́чаш завурко́чаце
3-я ас. завурко́ча завурко́чуць
Прошлы час
м. завурката́ў завурката́лі
ж. завурката́ла
н. завурката́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завурката́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

завурча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завурчу́ завурчы́м
2-я ас. завурчы́ш завурчыце́
3-я ас. завурчы́ць завурча́ць
Прошлы час
м. завурча́ў завурча́лі
ж. завурча́ла
н. завурча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завурча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

завурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завурчу́ завурчы́м
2-я ас. завурчы́ш завурчыце́
3-я ас. завурчы́ць завурча́ць
Прошлы час
м. завурчэ́ў завурчэ́лі
ж. завурчэ́ла
н. завурчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завурчэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заву́сеніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заву́сеніца заву́сеніцы
Р. заву́сеніцы заву́сеніц
Д. заву́сеніцы заву́сеніцам
В. заву́сеніцу заву́сеніцы
Т. заву́сеніцай
заву́сеніцаю		 заву́сеніцамі
М. заву́сеніцы заву́сеніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заву́хаць

‘пачаць вухаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заву́хаю заву́хаем
2-я ас. заву́хаеш заву́хаеце
3-я ас. заву́хае заву́хаюць
Прошлы час
м. заву́хаў заву́халі
ж. заву́хала
н. заву́хала
Загадны лад
2-я ас. заву́хай заву́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заву́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заву́хкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заву́хкаю заву́хкаем
2-я ас. заву́хкаеш заву́хкаеце
3-я ас. заву́хкае заву́хкаюць
Прошлы час
м. заву́хкаў заву́хкалі
ж. заву́хкала
н. заву́хкала
Загадны лад
2-я ас. заву́хкай заву́хкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заву́хкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Заву́цце

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заву́цце
Р. Заву́цця
Д. Заву́ццю
В. Заву́цце
Т. Заву́ццем
М. Заву́цці

заву́ццеўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́ццеўскі заву́ццеўская заву́ццеўскае заву́ццеўскія
Р. заву́ццеўскага заву́ццеўскай
заву́ццеўскае		 заву́ццеўскага заву́ццеўскіх
Д. заву́ццеўскаму заву́ццеўскай заву́ццеўскаму заву́ццеўскім
В. заву́ццеўскі (неадуш.)
заву́ццеўскага (адуш.)		 заву́ццеўскую заву́ццеўскае заву́ццеўскія (неадуш.)
заву́ццеўскіх (адуш.)
Т. заву́ццеўскім заву́ццеўскай
заву́ццеўскаю		 заву́ццеўскім заву́ццеўскімі
М. заву́ццеўскім заву́ццеўскай заву́ццеўскім заву́ццеўскіх

Крыніцы: piskunou2012.